«طالبان در ترور ديپلمات‌هاي ايران نقش نداشت»

به گزارش مجله روز ، عبدالله گنجي ، مدير مسئول روزنامه جاوه ، در سرمقاله امروز خود نوشت: “مردم نبايد تصور كنند تصويري كه دولت و رسانه ها طي 26 سال گذشته از طالبان ترسيم كرده اند با تصويري كه دولت از اين گروه دارد. ” ممكن است اين تصوير ديروز باشد كه تفسير چهره طالبان امروز را دشوار مي كند و تفسير اين تصوير همچنان مخدوش است ، اما شوراي عالي امنيت داخلي و وزارت امور خارجه بايد آسيب شناسي تصوير ديروز و وضعيت فعلي را توضيح دهند . با اين گروه ، منافع ملي ما يا شيعيان در افغانستان است كه با ملت گفتگو كنيم و ساكت نمانيم ، زيرا آنها متهم به ارتباط با يك گروه تروريستي هستند. دليل اتصال مهم است: اگر اين نبود ، ايالات متحده چند سال با اين گروه مذاكره نمي كرد. حتي غربي ها مشتاق مذاكره با داعش و القاعده بودند ، اما به نظر مي رسيد كه تمايلي به اين كار ندارند ، بيشتر به اين دليل كه داعش و القاعده اعتقادي به قوانين بين المللي و مسئله دولت-دولت ندارند.

اما در مورد طالبان ، س questionsالات زيادي در ذهن ملت ما وجود دارد كه من با آنچه مي فهمم يا اطلاعات دارم براي نويسنده توضيح خواهم داد. معمولاً س questionsالات مربوط به شهادت ديپلمات هاي ايراني در مزار شريف و شهادت شيعيان افغانستان است. اين عقيده زماني تقويت شد كه ايران نيروهاي خود را در مرزهاي شرقي كشور مستقر كرد ، اما به رهبري نيروهاي مسلح در برابر حمله طالبان به افغانستان هشدار داد. ما نمي دانيم كه رهبري اطلاعات مختلفي را دريافت كرده است يا خير ، اما نويسنده معتقد است كه طالبان افغانستان نقشي در شهادت ديپلمات هاي ايراني نداشته اند و جمهوري اسلامي معتقد است كه ترور اين عزيزان با هوشمندي يك سوم هماهنگ شده است. كشور. سيستم. در مورد شهادت شيعيان در افغانستان اگر هنر جمهوري اسلامي اين است كه حرمت خون شيعه را به طالبان بسپارد ، اين هنر قابل تحسين است. البته ، طالبان بارها اعلام كرده اند كه به حرمت خون شيعه متعهد هستند ، اما ادعا مي كنند وقتي به جايي حمله مي كنند و كسي مقاومت مي كند ، درگير مي شوند و شيعه يا سني بودن آنها اهميتي ندارد ، اما فقط به اين دليل كه آنها شيعيان ، نه آنها موافقت مي كنند كه به آنجا بروند.

حمله به منطقه شيعه نشين غرب كابل در زمستان 1373 و ورود از آنجا به كابل و شهادت عبدالعلي مزاري يا حمله به استان باميان كه منجر به اعلام كمك رهبر معظم انقلاب شد. شهادت شيعيان به دليل مقاومت بود و نه اتهامات تكفيري.

البته اين بدان معنا نيست كه ما همين اقدامات را توجيه كنيم و تصرف خانه و آوارگي مردم را توجيه كنيم ، اما مي توان فهميد كه قتل و شهادت به دليل عنصر تكفير نيست. طالبان برخلاف داعش و القاعده مذاكره كننده هستند و اين نشان مي دهد كه آنها به جستجوي قدرت در جغرافياي افغانستان (نه جهان اسلام) يا مشاركت قدرت در آنجا اعتقاد دارند ، در غير اين صورت مذاكره نمي كردند. آنچه امروز براي جمهوري اسلامي مهم است عبور جغرافيايي داعش از جهان عرب به افغانستان است. حضور داعش در افغانستان براي ما بسيار دشوارتر از حضور در سوريه و عراق است ، زيرا آنها دو مزيت نسبي در اين كشور دارند ، اول زبان فارسي و دوم حجم بالاي ترافيك از مرزهاي شرقي از ايران و مشكل كنترل ورود. آيا ايران طالبان را نقطه مقابل تهديد داعش مي داند؟ اگر اين هنر وجود داشته باشد قابل ستايش است.

براي ايران مهم است كه حضور ايالات متحده در افغانستان براي طالبان ناامن باشد. اخراج ايالات متحده از افغانستان روياي حاج قاسم بود و اگر طالبان اين مهم را انجام دهند ، منافع و امنيت ملي ما تضمين مي شود.

البته ، ممكن است طالبان اهدافي داشته باشند كه ما آنها را قبول نداريم ، اما اگر تماس با آنها براي تسخير داعش ، اطمينان از سلامتي شيعيان و محروميت از خواب شبانه آمريكايي ها باشد ، لازم است كه ارتباط برقرار شود و دولت بايد آن را ترك كند. اين باز حضور نمايندگان طالبان در ايران نبايد فقط براي سرپوش گذاشتن بر ايالات متحده يا اينكه ما در افغانستان پايگاه داريم ، مورد توجه قرار گيرد. اگر رابطه با طالبان به نفع ملي ما و شيعيان در افغانستان است ، ما بايد 27 سال گذشته پاسخ دهيم. ممكن است از زمان تولد طالبان هيچ ارتباطي وجود نداشته باشد و ارتباطات در سالهاي اخير امكان پذير بوده است. اين بايد براي مردم روشن شود و البته طالبان بايد بدانند كه اگر آنها به دنبال خشونت از طريق زور باشند ، هرگز توسط ايران پشتيباني نمي شوند.

انتهاي پيام