منتظر بازگشت آمريكا به برجام نمانيم

با اين حال ، به نظر مي رسد بازگشت ايالات متحده به توافق هسته اي و از بين بردن همه تحريم هاي غيرقانوني عليه ايران در دستور كار كاخ سفيد نيست.
دلايل اين موارد عبارتند از:
– رويكرد آمريكايي ، صرف نظر از اينكه كدام حزب در قدرت باشد ، خصومت با ملت ايران بوده است و اين خصومت قبل از انقلاب اسلامي وجود داشته است. آمريكايي ها در آن زمان همچنين با دخالت آشكار در امور داخلي و غارت منابع طبيعي ايران سعي در تسلط بر كشور ما داشتند.
امروز حتي ايالات متحده علاقه اي به قدرتمند شدن ايران ندارد و وجود يك ايران قدرتمند در منطقه غرب آسيا را به نفع منافع خود نمي داند. به همين دليل كاخ سفيد اصرار دارد كه ايران را از دستيابي به آرمانهاي بلندش تحت فشار قرار دهد و تهديد كند. بنابراين ما نبايد خوش بين باشيم زيرا ، از آنجا كه بايدن مخالف ترامپ بود ، وي به سرعت تحريم هاي ايران را لغو مي كند و نبايد انتظار داشته باشيم كه دولت جديد ايالات متحده به ايران فرصتي براي تبديل شدن به يك مدل اقتصادي منطقه دهد.

– رابطه استراتژيك ايالات متحده با برخي از دشمنان منطقه اي ايران ، مانند عربستان سعودي ، دليل ديگري براي تأخير بايدن در لغو تحريم هاي اقتصادي ايران است. دولت جديد آمريكا با استفاده از اهرم حقوق بشر عليه رياض كه با انتشار گزارش مخفيانه درباره ترور جمال خاشقچي و نقش محمد بن سلمان وليعهد سعودي در اين ماجرا آغاز شد ، سعي دارد عربستان را مانند ترامپ بدل كند. بنابراين ، روابط خوب بين ايالات متحده و عربستان سعودي در دوره بايدن ادامه خواهد يافت و با توجه به رويكرد و مخالفت رياض با ايران براي حضور در منطقه ، واشنگتن را تحت فشار قرار مي دهد تا از لغو دوباره تحريم هاي ايران جلوگيري كند.
– ايالات متحده همچنين بايد لابي صهيونيستي را براي لغو تحريم هاي ايران متقاعد كند. در همين راستا ، رژيم صهيونيستي براي جلوگيري از لغو تحريم هاي ايران ، به ايالات متحده فشار مي آورد.
– در سطح ملي ، اولويت هاي ديگري براي دولت بايدن وجود دارد كه مهمتر از مواردي مانند بازگشت به برجام است. حل مشكلات داخلي آمريكا و تأمين امنيت پس از ترور جورج فلويد ، بي اعتمادي عمومي به ساختار دولت آمريكا ، نژادپرستي و مهمتر از همه مبارزه با اپيدمي تاج از جمله مواردي است كه به انرژي زيادي از دولت نياز دارد و خود بايدن.
– در زمينه سياست خارجي ، بايدن بر روي ترميم و بازسازي روابط ايالات متحده با متحدان خود در اروپا تمركز خواهد كرد. نحوه تنظيم روابط با دو قدرت بزرگ ، چين و روسيه ، اولويت ديگر دولت جديد ايالات متحده است. اين وضعيت نشان مي دهد كه سياست هاي يكجانبه آمريكا عليه ايران و كشورهايي مانند چين و روسيه ادامه خواهد يافت و هژموني در دستور كار كاخ سفيد باقي خواهد ماند.
جو بايدن در تلاش است تا موضوع آژانس بين المللي انرژي هسته اي را تغيير دهد تا شكست خود را در توافق هسته اي آمريكا توجيه كند و تحريم ها را لغو كند. از يك سو ، نگراني برجام آرام كردن نگراني هاي مردم آمريكا و متحدانش در مورد تبديل ايران به يك قدرت مسلح هسته اي و از سوي ديگر لغو تحريم ها عليه ايران بود. به عبارت ديگر ، توافق هسته اي بر اساس دو موضوع بود ، يكي از آنها رفع تحريم ها بود ، به نفع ايران بود و ديگري محدوديت برنامه هسته اي ايران بود و منافع غرب را تأمين مي كرد. به نفع غرب بود كه ايران اطمينان يابد كه به دنبال سلاح هسته اي نخواهد بود و جمهوري اسلامي ايران در عمل حسن نيت نشان داد و فتواي رهبر معظم انقلاب اين امر را صريح اعلام كرد. بر اين اساس ، ايران محدوديت هاي هسته اي خود را پذيرفت و آژانس بين المللي انرژي اتمي پيوستن ايران به تعهدات خود را اعلام كرد. اما از طرف ديگر ، غرب و ايالات متحده به وظايف و تعهدات خود براي لغو تحريم هاي ظالمانه عليه ايران عمل نكرده اند. نه تنها تحريم ها برداشته نشد ، بلكه دولت ترامپ پس از خروج ايالات متحده از برجام تحريم هاي شديدتري عليه ايران اعمال كرد. در حال حاضر ، بايدن همچنين به دنبال تغيير موضوع برجام و افزودن مفاد ديگري به دستور كار برجام مانند نفوذ منطقه اي و توان نظامي و دفاعي ايران است. طبيعتاً از نظر ايران ، اين مواردي كه در توافق هسته اي گنجانده نشده اند ، موضوع بحث نيستند. با اين اوصاف نمي توان چشم انداز احياي برجام و لغو تحريم ها را تصور كرد.
به دنبال اجراي مصوبه مجلس شوراي اسلامي توسط سازمان انرژي اتمي ، نشان دادن حسن نيت از طرف ايران براي فعال ماندن اتاق هاي آژانس انرژي هسته اي از ديگر فرصت ها براي فعال سازي مجدد هيئت آژانس انرژي هسته اي بود. اما به گفته مقامات كاخ سفيد ، بعيد به نظر مي رسد كه تغييري داشته باشيم و طي سه ماه آينده ، دولت بايدن به برجام برنخواهد گشت و تحريم ها در ايران برداشته نخواهد شد.
برخي تحليل مي كنند كه بايدن انتظار نتايج انتخابات رياست جمهوري در ايران را دارد. نويسنده معتقد است كه بحث در مورد انتخابات و تعيين نتايج آنها بي ربط است. زيرا هر شخص يا جناحي كه در ايران قدرت داشته باشد ، نمي تواند اصول تغييرناپذير جمهوري اسلامي ايران را نقض كند. موضوع توافق هسته اي و رفع تحريم ها به نفع منافع ملي است. هر رئيس جمهوري كه در ايران به قدرت برسد بدون شك از حق مسلم ايران در انرژي هسته اي صلح آميز دفاع خواهد كرد و تمام تلاش خود را براي رفع تحريم ها خواهد كرد. علاوه بر اين ، رئيس جمهور جديد تمايلي به كاهش نفوذ منطقه اي ايران كه به دعوت كشورهاي ميزبان انجام شده است ، نخواهد داشت و هرگز توانايي دفاع نظامي و موشكي آن را كاهش نخواهد داد. اگر آمريكايي ها به دنبال نتايج انتخابات در ايران هستند ، بايد اشتباه محاسبه كرده باشند و بايد بدانند كه انتخابات ژوئن هيچ تغييري نخواهد كرد.
در اين شرايط ، البته ، ايران بايد همچنان به دنبال تقويت اقتصاد و افزايش قدرت داخلي باشد ، ضمن تقويت سياست نگاه به شرق و تعامل سازنده با دوستانش در خارج از كشور ، از جمله چين و روسيه.
به طور كلي ، عدم بازگشت ايالات متحده به شوراي امنيت سازمان ملل و لغو تحريم ها كاملاً قابل پيش بيني بود و نبايد باعث تعجب كارشناسان و ناظران شود. ايران نبايد نسبت به رفع تحريم هاي آمريكا خوش بين باشد ، زيرا چنين خوش بيني مي تواند كشور را بلاتكليف نگه دارد و از فعال شدن حوزه هاي اقتصادي ملي جلوگيري كند. خوش بيني براي ايالات متحده و اروپا همچنين ما را از سياست نگاه به شرق و دور شدن از دوستاني مانند چين و روسيه دور مي كند. ايالات متحده و اروپا همچنين بايد بدانند كه تعهد طرفين در شوراي امنيت سازمان ملل به نفع همه كشورهاي عضو است و راهي براي ايجاد يك وضعيت اقتصادي و امنيتي بهتر است و ممكن است در آينده شرايط جديدي ايجاد كند.