كلاس گذاشتن براي دختر آقاي وزير!

من هميشه سريال هاي ماه مبارك رمضان را تماشا مي كنم. اين يك عادت از دوران نوجواني است. همان سالهايي كه تلويزيون ميز افطار سريالهاي ساخت سوريه را پخش كرد و بعداً با توليد سريالهايي مانند “گمشده” حضور نسبتاً موفقي در توليد سريال داشت.

در واقع ، امسال انتظاراتي از مجموعه كمك هايي داشتم كه تاكنون برآورده نشده اند. وقتي نام سعيد مطلبي به عنوان نويسنده قديمي در امتحان قبول شد و همچنين سعيد سلطاني به عنوان كارگردان به من كمك كرد ، فكر مي كنم اين سريال قابل دفاع بود ، اما بعد از 6 قسمت از اين مجموعه ، به نظر مي رسد حتي نمي توان گفت حتي متوسط.

گذشته از شباهت هاي زياد داستان و شخصيت اصلي “ياور” با سريال “ستايش” كه همان عظمت فردوس را تداعي مي كند ، بحث من درباره فيلمنامه داستان است كه اميدوارم از اين كلمات قويتر باشد .

در اين 6 قسمت ، البته در روايت داستان ، شگفتي هاي منفي ثبت شده است.

به عنوان مثال ، در بخشي از سريال كه مددكار و نوه اش اگرچه ناراحت كننده هستند ، متوجه مي شوند كه پسر مددكار زير سرش بلند شده و در حالي كه او ازدواج كرده است ، اما نزد زن ديگري رفته است ، مددكار به نوه اش مي گويد. : اجازه ندهيد هيچكس ، حتي مادرتان ، حتي مادربزرگتان هم اين موضوع را بداند. “او اين جمله را چنان تاكيد برانگيز بيان مي كند كه مخاطب تصور مي كند داستان سريال با همان رازداري پيش مي رود و شخصيت كمك كننده با چنين تجربه بالاي زندگي پسرش را مديريت مي كند و او را اصلاح مي كند ، اما وقتي كه بيش از چند دقيقه ، او همه چيز را به صورت دايره اي پرتاب مي كند و به روشي بسيار ناجور ، داستان را براي همسر و دوست دخترش تعريف مي كند.

در جاي ديگري از اين سريال كه سرگرم كننده تر است ، با يكي از وزرا ابراهيم نيوندي با بازي پرويز فلاحي پور كه شخصيتي منفي است و حتي اعضاي اتحاديه چلوكبابي نيز موافقت نمي كنند وي را به عنوان رئيس اتحاديه بازي كنند ، نشان داده شده است. كابينه به قدري مهربان است كه او را با خانواده اش به خانه دعوت مي كند تا پسرش كه حتي ليسانس هم ندارد ، بتواند دختر آقاي وزير را ببيند و خشنود كند و با او ازدواج كند تا ابراهيم اهداف مالي آنها را بدست آورد.

در مورد شخصيت هاي ديگر اين سريال و در واقع ، عملكرد كارگردان چيزي براي دفاع نيست ، مانند عروس خانواده ، با بازي شبنم فرشادجو ، كه شايد دلسرد كننده ترين بازي در كارنامه خود را نشان داده باشد. شخصيت هاي ديگر اين سريال هيچ تعريفي ندارند ، حتي محمد حاتمي و ارسلان قاسمي ، پسر بزرگ و نوه آقاي ياور.

6 قسمت ممكن است معيار خوبي براي مقايسه يك سريال 30 قسمتي نباشد اما ظاهرا “نكوست بهار سال آينده”.

ما از سعيد سلطاني و مطلبي با تمام سوابقشان انتظار بيشتري داشتيم ، اما به نظر نمي رسد كه اين اتفاق افتاده باشد.